Pomoc de minimis jest rodzajem pomocy publicznej, która nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej.
Zgodnie z normą prawa rzymskiego de minimis non curat lex - prawo nie troszczy się o drobiazgi, pomoc o niewielkich rozmiarach nie powoduje naruszenia konkurencji na rynku.
Szczegółowe uregulowania zawarte są w Rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z 18 grudnia 2013 w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis", które weszło w życie 1 stycznia 2014, zastępując wcześniejsze rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z 15 grudnia 2006.
Konstrukcja pomocy de minimis opiera się nie na wyłączeniu jej spod ogólnego zakazu konkurencji (art. 107 i 108 TFUE) na mocy aktu prawnego, a na uznaniu (i jedynie potwierdzeniu tego w rozporządzeniu Komisji), że pomoc ta jest na tyle drobna, że nie zagraża zasadom wolnego rynku.
Zdaniem Komisji Europejskiej nie wszystkie dotacje mają odczuwalne następstwa w zakresie handlu i konkurencji między państwami członkowskimi. Dotyczy to zwłaszcza drobnych dotacji dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw dlatego Komisja stosuje zasadę o drobnych wielkościach – o wartości progowej nie przekraczającej 200 000 euro w okresie 3 lat podatkowych, a w przypadku przedsiębiorstw z sektora transportu drogowego 100 tysięcy euro.
Warunkiem udzielenia pomocy de minimis jest przestrzeganie obowiązków nałożonych na państwo członkowskie, które ma zapewnić, że nie będzie przekroczony próg dopuszczalnej pomocy oraz, jeżeli łączna kwota pomocy przekracza wymieniony pułap, do pomocy tej nie stosuje się ww rozporządzenia, nawet w odniesieniu do części, która nie przekracza tego pułapu.
Przepisy udzielania pomocy de minimis przewidują osobne, szczególne zasady dla spółek cywilnych. W sytuacji, gdy o pomoc de minimis we własnym imieniu występuje wspólnik spółki cywilnej, należy doliczyć pomoc udzieloną spółce cywilnej, w której wspólnik ma udziały, proporcjonalnie do wielkości jego udziałów w zyskach spółki. Jeżeli natomiast o pomoc taką występuje spółka (wspólnicy w imieniu spółki) należy zsumować pomoc de minimis udzieloną spółce z wszelką pomocą udzieloną bezpośrednio jej wspólnikom.
Pomoc de minimis może być również udzielana wraz z inną pomocą publiczną lub wsparciem ze środków WE w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowanych, jeżeli łączna wartość pomocy nie przekroczy maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego przeznaczenia w przepisach prawa UE.